پسا واکسن!

خب خب دیروز دوز اول واکسن آسترازنک رو هم زدم و بر خلاف تصورم و چیزهایی که اینور و اونور شنیده بودم که علایمش حتی از کرونام بدتره و بعد 12 ساعت شدتش معلوم میشه اصن ازین خبرام نبود تهش یکم احساس خستگی یکم تب که با آستامینوفن برطرف شد و کمی هم درد دستی که واکسن بش تزریق شده البته اون یکم خستگیه هنوز هست و گویا علایم تا 3 روز طول میکشه.

پ.ن: پس نترسید و به اظهار نظرهای غیر کارشناسی و بی اساس گوش ندین و آسترازنکا بزنین مگه اینکه فایزر و مدرنا دم دستتون باشه یا یه حس تعلق به سینوفارم و اون آب مقطره چیه برکت داشته باشین (((-:

واکسن!

فردا قراره برم و دوز اول واکسن آسترازنک رو بزنم و انقد تو نت درباره علایم بعدش شنیدم که میخواستم بیخیالش شم ولی بعدش فک کردم دیگه از خود کرونا که نمیتونه بدتر باشه اونو گذروندم اونم 21 فاکینگ روز این که چیزی نیس.

هفدهم شهریور 1400

گذشت زمان هیچ چیزیو درست نمیکنه فقط عمق دلتنگی رو بیشتر و بیشتر میکنه.....

پانزدهم شهریور 1400

سکوت که همیشه نشونه رضایت نیس! گاهی یجور دهن کجیه یعنی مهم نیس که چی میگی و چی میخوای یعنی اهمیت نداره که چی فک میکنی.

سیزدهم شهریور 1400

خب شاید در حال حاضر همه چی اونجوری که باید باشه نیس ولی معتقدم با کمی زمان و تلاش بیشتر همه چیز می تونه جوری تغییر کنه که انتظارشو دارم و حتی گاهی فراتر از تصورم بشه، و این چیزیه که باعث میشه به جای نگاه به پشت سر و ناکامیام به رو به رو نگاه کنم و از ذهنم پاک کنم هر چیزی که باعث توقفم میشه. حالا اسمش تلقینه یا مثبت نگاه کردن یا هر چیز دیگه قراره اینجوری باشه.

یازدهم شهریور 1400

فک کردن الکی به چیزایی که دیگه وجود ندارن اوج حماقته!!!

ششم شهریور 1400

چیزی که تو این بیست و چند روز فهمیدم یعنی بیشتر بش اطمینان پیدا کردم این بوده که مهم نیس که تو توی چه شرایط و سختی ای هستی و آیا کسی هست که بت کمک کنه یا خودتی و خودت زندگی راه خودشو با همه کم و کاستاش طی میکنه و به حال و روز تو اهمیتی نمیده. پس خودمو کامل متمرکز کردم روی مسئله مهاجرت و دارم تموم راهها رو بررسی میکنم و با چندتا از دوستایی که مهاجرت موفق داشتن هم مشورت میکنم و همزمان مسئله اصلی یعنی زبان هم رو هم پیگیری میکنم.

تا ببینیم چی پیش میاد.